ni Mike Pante

Sa mapayapang pagwawakas ng kaguluhang dala ng bantang kudeta noong ika-27 ng Hulyo sa Lungsod ng Makati, tila isa itong tagumpay para sa ating pamahalaan. Isang pagwawagi nga ng demokrasya ayon sa ating pangulo. Subalit kung mayroong mang naidulot ang naturang kaguluhan, ito ang pagkakalantad ng kawalan ng demokrasya sa ating bansa.

Atin sanang balikan ang mga dahilan sa likod ng mga pangyayari. Ayon kay Ltsg. Antonio Trillanes, ang tumayong pinuno ng Magdalo Group, dala ng kanilang pagnanais na makamit ang katarungan kaya nila nagawa ito. Hindi na raw niya makayanan, sampu ng iba pa niyang kasama, ang tila pagtrato ng pamahalaan sa mga sundalo nito bilang mga sakripisyong tupa sa mga digmaan sa Mindanao. Ang masakit pa nito, ang pamahalaan pa raw mismo ang sanhi ng kawalan ng katapusan sa mga kaguluhang ito.

Mula sa Bulatlat.com

Nagbebenta diumano ang pamahalaan ng mga bala sa MILF kaya raw hindi matapos-tapos ang digmaan. Bukod dito, iba pang bintang ang ibinato ng Magdalo Group. Kasama rito ang pag-utos ni Kalihim Angelo Reyes sa mga pagbobomba sa Davao.

Bagaman at pawang mga paratang lamang, hindi maisasantabi ang maaaring katotohanan sa likod ng mga sinabi ni Trillanes. Hindi na bago ang mga kuwento ng sabwatan sa pagitan ng pamahalaan at ng mga grupong nais nitong tugisin. Nariyan ang mga pagbubunyag nina Padre Nacorda at Gracia Burnham. Kung tutuusin, kung nais ng pamahalaang manatili ang mga tropang Amerikano sa ating bansa, higit itong mapagtitibay kung patuloy ang pag-iral ng kaguluhan sa Mindanao.

Kung ganitong hindi na natin malaman kung sino kaaway pa ba o kakampi ang ating pamahalaan, demokrasya pa kayang matatawag ang sistemang ginagalawan? Nararapat lamang na maimbistighan ang mga alegasyon.

Kawalan din ng demokrasya ang makikita sa likod ng pamamaraan ng Magdalo Group upang maiparating ang kanilang hinanaing. Nang tinanong si Trillanes kung nais niyang magkaroon ng dayalogo sa pamahalaan sa halip na humantong sa karahasan, tila mapanuya ang kanyang tugon. Ano pa nga bang paraan ang nalalabi para sa kanila kung ang institusyong inaakusahan ang kanilang tanging pagsusumbungan?

Subalit kung isang dakilang adhikain nga ang isunusulong ng grupo, nabahiran pa rin ito ng mantsa ng pansariling interes. Ayon sa kanila, ang National Recovery Program ang solusyon sa mga suliraning kanilang naiparating. Alam naman nating naka-ugnay kay Sendaor Gringo Honasan ang nasabing programa, bagaman at itinatanggi niyang mayroong siyang kinalaman sa bantang kudeta.

Hindi pa natin masasabi ang papel ni Sen. Honasan ngunit mahirap isiping walang maimpulwensiyang tao sa likod ng pangyayari. Si Honasan man ito o hindi, batay sa hiningi ng Magdalo Group na pagbibitiw ni Pangulong Arroyo pababa hanggang sa mga heneral, makikita na kapangyarihan ang habol ng lahat ng ito. Mabuti ang hangarin ng grupo sa kanilang pagnanais ng katarungan ngunit nagagamit ito upang maiusad ang iba pang interes na hindi na umiinog sa anumang aspeto ng sinasabi nilang katarungan.

Hindi para papurihan ang mga rebeldeng sundalo ang lahat ng ito. Hindi dapat kalimutang lalong walang katarungan o demokrasya sa pagkuha ng iilang tao sa kapangyarihan. Ang kabaligtaran ang tangi nitong nakakamit; sa madaling sabi, diktadurya.

Hindi demokrasya ang paghahari-harian ng iilan. Hindi rin demokrasya ang paggamit sa ibang tao para sa pansariling kapakanan. Hindi demokrasya ang pananakot upang maglabas ng hinanaing. At lalong hindi demokrasya ang kawalan ng masasabihan ng hinanaing sapagkat iisa ang sumbungan at ang inaakusahan.

Kung mayroong nagwagi sa lahat ng ito, hindi ito ang demokrasya.